De gedichten van Oscar Tops bezielen de lezer over de ongrijp- en onmisbare gedachtestreep en een achtervolging bij de Martinus Nijhoffbrug, diep in de nacht. Originele en verraderlijk beeldende, maar ook speelse poëzie.

'je gaf hem je polsen, je dwong hem je polsen te nemen / vraag niet of je bang bent / het zit in je bloed want je vader heeft een vader die een vader heeft die (...)' Uit deze gedichten over lichamelijkheid en seksualiteit spreekt lef. Anne Ballon heeft een sterke dichtersstem. Je kunt haar werk nu lezen op De Optimist.

'Vandaag is de dag van lelijke markeerstiften, die ik leegkras / zodat ik ze niet hoef in te pakken / als ik je verlaat'. Deze twee gedichten van Jonna ter Veer bevatten een kwetsbare eerlijkheid; wie maakt als eerste de vuisten zacht? De bijpassende illustratie is gemaakt door Emiel Sanders.

'stil zijn, zei ze / stak me heimelijk een theedoek toe / waarin we okkernoten als oude hoofdjes te slapen legden'. Emilie Dewitte weet binnen een paar zinnen en complete wereld te verbeelden. Een wereld waarin machtsverhoudingen en de verwrongen relatie tussen mens en natuur worden onderzocht op een speelse, soms wrange manier. Beeld door Nathalie van Dalfsen.

roelof schipper schrijft gedichten die je hoofd in komen struikelen, enigszins ontregelend maar heel beslist. Voor De Optimist schreef hij de serie 'sikkel', vier gedichten die je tot alertheid dwingen. Ook leverde roelof de intrigerende, gruizige beeldcollages.

Ieder jaar vraagt De Optimist de nieuwe lichting afgestudeerden van schrijfopleidingen in Nederland en Vlaanderen om hun eindwerk in te zenden. In DE NIEUWE LICHTING presenteren wij fragmenten uit dat werk en stellen wij de schrijvers van de toekomst voor. Asmae Ammaddaou studeerde af aan Writing for Performance aan de Hogeschool voor de Kunsten Utrecht met 'Reporting Live From The Other Side', een pluriforme liefdesbrief aan de bewoners van een sociale huurflat ergens in de Randstad.

Dit is een voorpublicatie van Boka Yen / Een Mond Vol, het tweetalige chapbook van Nathania Engelhardt, dat uitgegeven wordt door Wintertuin Uitgeverij. Met illustratie van Merle Findhammer.

‘Poseidon mijn liefste zeekomkommer / ach vlinderslag nou niet zo glibberig weg’ - Lisa Rooijackers laveert moeiteloos tussen post mortem Noord-Brabant en Marokko, tussen Poseidon en de groenteboer, tussen katzwijm en dood. Laat je overrompelen door haar poëzie met een enorme hoeveelheid fantastische beelden.

Het klassieke thema van het verschil tussen werkelijkheid en fantasie wordt door Annet Zaagsma in een bedrieglijk vertrouwde omgeving onderzocht: in de supermarkt, in de bioscoop, rokend voor de deur. Overtuigend staat er: 'het maximaal in te zenden aantal gedichten is drie / er zijn grenzen aan het toelaatbare' – ergens in één van de vier gepubliceerde gedichten. Wees gewaarschuwd.

Een gedicht over de duivel, dat werd weer eens tijd. Of gaat het toch over iets heel anders? Bodhi Verboon werpt vragen op, zet lijnen uit, presenteert schurende gedachtes en dromerige beelden. Laura Chen maakte een toepasselijke collage bij dit prachtige gedicht.

De therapeut glimlacht alsof haar / mondhoeken bungelen aan vishaken // wat is een goede metafoor / voor een bipolaire-zwangere-vrouw met een theatrale persoonlijkheidsindicatie? – lees nu de indringende en hallucinante poëzie van Désirée van Blitterswijk.

Lilian van Ooijen schreef in 'so this is my wilderness' de regel 'in het morgenlicht straalt een glitterpony' en dat detail geeft redelijk goed de sfeer van dit fantastische gedicht weer. Of is het gedicht veel gruwelijker? Weet je wat, ga er eens even voor zitten en oordeel zelf. De Optimist bestaat 15 jaar en daarom schreven wij een wedstrijd uit. De tekst van Lilian van Ooijen staat op de shortlist! Gefeliciteerd! Aan het eind van de maand maken wij bekend wie de winnende inzending voor de themamaand De Hedonist heeft geschreven.

autopilot op een avond was ik alleen het achterwerk van het paard, niet meer het hele dier en met een grappig schaartje knipte ik de helften, gaf ze namen nu lang vergeten, lang geleden begraven zo gaat het altijd, zeg jij het zijn de verkeerde dingen die we mooi maken onweer. een steenmarter schiet door […]

/ mij is verteld dat er hoop zit in liefde / Drie mooie gedichten (zonder titel) van Jasmijn Kenselaar kun je hier lezen. De prachtige illustratie is gemaakt door Luuk Tuchner.

´geen oorlog, geen honger/ gewoon de man/ en zijn krentenbol / in de trein (...). De liefdesgedichten van S. Amptmeijer voelen punk, maar zijn geschreven in een beheerste taal. Vijf gedichten kun je hier van haar lezen. Ga met S. Amptmeijer mee op reis langs stroeve herinneringen in felle woorden. De sfeervolle linosnede is van Kenny Noorlander.

weinig mensen zijn mooi wanneer ze hun sigaret rollen de zachtheid waarmee hun tong de randen natmaakt zouden ze dan aan borsten denken? Yuna Lauriks schreef een drieluik van prachtige, intieme gedichten. Over de eendenbek, mieren in het hoofd en de mensheid die een ferme bitchslap verdient. De twee scherpe illustraties zijn gemaakt door Jessica Lamers.

Steeds op de dag aankomen/ als in het huis van een ander In de gedichten van Anke van Oostveen vraagt de ik zich af hoe een moeder kan 'ontdochteren' en wanneer zij een echte moeder is, hoe het is om iets (niet meer) te zijn.

'We hadden rond deze tijd al dood / moeten zijn' We trekken ons niets aan van de eerste zomerdagen, integendeel. Vandaag publiceren we vijf gedichten van Wouter Dalem, waarin skeletten rondrijden in auto's, dieren sterven en wordt gezoend op het kerkhof. Het bijbehorende beeld 'Drie tongen' is gemaakt door Kim Ouweleen.

´je praat net met de caissière als je stiefmoeder- voorbij loopt verkleed als Jeanne d’Arc was ze dan toch een heks denk je verbaasd´ De beelden die Mhiera den Blanken in haar surrealistische poëzie oproept zetten de lezer op het verkeerde been en weer terug.

we zijn afgeleid op onze onverschillige knieën een schaafwond in de vorm van een kakkerlak de melktanden bewaard in de groeven van mijn rug schieten eruit bij slechte gewoontes als bolknak en jenever de gesp van je eerste paar schoenen losgetrokken   op het asfalt liggen mijn geheimen opengereten een ontstoken geweten zweet met een […]

Er is een man die wakker wordt, in de spiegel kijkt en ziet dat de wereld veranderd is. Maarten Jochems maakte een vervreemdend en duister gedicht over een wereld die er eigen ideeën over harmonie op na lijkt te houden.

mijn therapeut zei hij heeft de spanwijdte niet opeens dacht ik nee hij is een vis ik ging op zoek naar vinnen zijn naakt was me niet vreemd trok zijn broek naar beneden vond schubben op zijn dijen een waarachtige vin straal vies mals verborgen tussen benen we gingen naar een cocktailparty hij sprak over […]

In april 2023 verschijnt Mijn cloud, die de uwe is, de vijfde bundel van Anouk Smies. Een bundel waarin je in ieder geval Raymond Kurzweil, eindtijdsektes, Russische naalden en duiveluitdrijvingen kunt verwachten. Drie gedichten uit deze bundel publiceert De Optimist alvast vandaag. 

David Alberti bouwt onder andere een plantenbak met inheemse planten, een insectenhotel, een vleermuishuis en een nestkast op zijn balkon. Mens en dier komen samen in deze ontroerende poëzie.

Nieuwe poëzie van Twan Vet. Drie ogenlijk lichte, of in ieder geval volkomen begrijpelijke gedichten, die bij iedere lezing aan zwaarte en diepgang winnen. De dichter reflecteert op de grote zaken: liefde (en liefdesverdriet), ouder worden, en depressie – al zou dat laatste ook gewoon een rotdag kunnen zijn.

Rosanne Michielsen schreef een ogenschijnlijk klein, winters gedicht dat dicht bij huis lijkt te beginnen, maar waarvan je je zult moeten afvragen waar dat huis dan precies staat, en of de kalmte wel zo sereen is als die op het eerste gezicht lijkt.

2. In een Italiaanse kerk waar een pastoor een exorsime op een blonde vrouw uitvoert (betaald abonnement) zie ik mijzelf als tapijt stuiptrekkingen ondersteunen Ze blaft. Ooit zag ik duister van iets prils afbladderen Het Niets kroop fris uit morsige compartimenten van het apporterende heelal, honds gebekt Tussen de tanden van de vrouw fluiten klanken […]

Ik ben wat later want ik moet even langs de abortuskliniek Een vrouw stopt een, twee pillen in haar vagina (niet tegelijk) en gaat naar haar werk. Ze is voorbereid, heeft matrasverband mee, pijnstillers, haar dapperste glimlach en een paar dringende deadlines. Geen strakke broek vandaag, in het ergste geval neemt ze een taxi. Een […]

NORMAAL Ik zit met een keukenmes in de trein Maar niemand controleert mij Ik loop naar de fietsenstalling achter het station Sleutel vergeten dus slot opengeknipt En niemand kijkt Een tweede keer Ik loop door de grijze stad Snel nog even naar de Kruidvat Ik heb pleisters nodig Huidskleurig het liefst De kleur van mijn […]

Dag, Mijn naam is Anna Sophie Lautenbach, en ik ben hier om wat voor te dragen als een echte dichter. Een échte, serieus goede dichter. Weet je, ik denk dat je me eigenlijk wel kunt vergelijken met Shakespeare. Of God als God een dichter was. Daar zal ik mijn eerste gedicht maar mee laten beginnen: […]

Anne Ze was koud Ze was er gisteren Scheen bleek in oranje lichten Keek recht mijn ogen in die dicht sloegen De blik in haar ogen, Hoe ze de ‘R’ bijna misbruikte De rollende R die nagenoeg pijn deed door het tekort aan tabak Dat ik dacht… Anne Dat ik dacht, dat wij Alleen de […]

Uitgelopen Onze relatie bleek gestoeld op een fixatie voor olifantenpaadjes. Uitgelopen door mensen met haast die te laat waren voor het ophalen van gevonden voorwerpen. Wanten en sjaals en jassen en wat als je uit de as een kledingstuk kon trekken. Welke maat pas je dan, als je maar eenentwintig grammen weegt. Jij bleek van […]

Begin september verschijnt bij Wintertuin Uitgeverij de zee zwaait terug, het chapbook van Merlijn Huntjens. Wij hebben de eer alvast een aantal gedichten uit dit chapbook voor te publiceren.  eigenlijk liever niet aaltje en ted hebben hun koeien naar de zuidkant laten brengen waar, net als hier, bijna geen ruimte voor zo veel dieren bestaat. […]

Working away from home achter de koffieautomaat schuilt een mierenlokdoosje ik deel mijn cappuccino met een aantrekkelijke vrouw met zoete suikerspin (mij onbekend) Google zegt brunette met pompoen en zwarte bruidssluier die zich voordeed op lila muur maak 5 Zwarte Bruidssluiers met je Bruidssluier Machine je moet de vorm er zelf bij bedenken thuis schuilt […]

walvisjagers hadden geen laarzen aan als ze de fabriek niet hadden gesloopt hadden we nu een goudmijn op são miguel het zou barsten van de bussen met franse, duitse en spaanse toeristen hoe moeten we nu nog een museum maken?     kerk  waarom de deuren zo groot als de mensen zo klein     […]

In mij spreekt een verborgen volk een eigen taal, het land borrelt als een vulkaanlandschap, als het vurige ballen rolt tot eenzame planeten, – net onder mijn navel. Mijn gids weigert mij de weg te wijzen, – hij wacht met geduld en zachte ogen, dito taal – vertrouwt dat de route in mij zal gaan […]

We zijn verloren geraakt in lavendelvelden Ik hoop op GeoGuessr de plek tegen te komen waar ik meermaals ben gestorven en dat ik daar dan een bedje van nepvachten mag denken die van neppe leeuwen, nertsen en labradoedels In een weide waar volgens de officiële wetgeving geen vliegtuigen mogen landen maar jij wist altijd de […]

Zijn het de plaatjes in stippenbikini de harten die we vangen van thuisblijvers, uit medelijden en jaloezie Is het een afdruk van dat we er waren met ijsjes glazen ijsklontjes onder miniparasols; we er waren, samen We draaien weer dubbeltjes van één twee drie sparen uren dagen op onze loonlijst voor wat in ruil voor […]

sex on the beach ik strijk over de littekens onder je tepels en denk terug aan de dagen dat je nog een binder droeg hoe je rug bijna boven je schouders uit bolde altijd in de starthouding voor een duik de eerste dag na je operatie toen het verband eraf mocht de littekens nog roodgloeiend […]

Uitstel/ In dit huis van klittenband Dit afscheid is al eens genomen Ik zocht aanmaakhout jij een huis met een tuin We zwaaiden een andere kant op Nu zitten we met koffers vol Nog één koffie dan nog maar In dit huis van klittenband niets valt er hier van je af De tijd tikt op […]

Tafelmanieren de nacht is op je schuift me schuld toe op een verguld plateau we eten schaduwpoppetjes met onze handen kussen à la carte het schemert zelden hier zeg je en de boter onder onze voeten smelt weg het ruikt zoet zout naar soepel stout zoals je je lepel houdt    en als een lompe boer […]

Stekje Je hebt me ingeplant Ingeplant Je drukt met je slungelige vingers de vochtige aarde stevig aan Dit is een mooie plek voor jou Zei jij Als een zaadje lig ik in de modder De baarmodder Mijn voeten wroeten in de mening van de mensen Hun woorden wurgen de aarde en wortelen zich vast in […]

Volwassentje worden Je leerde me de woorden door onze handen te verwikkelen Met alles dat buiten het ledikantje begon Met twinkelende ogen samen lopen kende ik de naam er nog niet van Maar we liepen er vaak langs en je zei dat mijn letter ’S’ ooit meer dan alleen een naam zou worden We begonnen […]

VIER GEDICHTEN GEKENMERKT DOOR SPIERKOPPIGHEID EN MENTALE STUPOR AFGEWISSELD MET PRIKKELBAARHEID EN VERWARRING flexibilitas cerea ik geloof niet in de weg van de minste weerstand alle wegen leiden naar rome en die stad zit stampensvol verloren doorgangen bloed hier moet je me blauw als naaktslakken door een gieter spoelen daar ben ik van slechte keuzes […]

1. Hoe mooi mijn lichaam was toen ik nog zonder haar was. Zij droeg mij, onbaatzuchtig, en zij vroeg mij nooit of ik haar wilde vastpakken. Nu draag ik haar soms nachtenlang onafgebroken, zonder dat ik een moment kan vergeten hoe zwaar ze is. Heel af en toe schrijf ik haar nog alsof ik haar […]

Niemand zijn Begeef je in mijn huis vol met lelijke vaders die mij echt wel willen zien. Begeef je in mijn huis vol met spiegels die niet terugkijken. Ze hebben respect. Zoek het maar uit elkaar gespatte Afghaanse jurken die je haten. Ik zeg geen sorry voor gedrag. Ik hoor niet meer bij de mensen […]

Gromsop I het ritselt aan de overkant zwart wordt geel en grijs dit is niet de wind uit een gat glipt een pelsdier type schofthoogte husky zo onze maakbare samenleving in de borstels van de oerpoten proeven het jonge beton concreet als een sprookjesfiguur het jankt en lacht de zorgen weg: wreedheid is een fruitautomaat […]

En of er iets gebroken is je leent een beweging op het moment dat de rente zo laag is dat hij uitgesproken negatief is, met welke prijs ga je akkoord omdat je zorgvuldiger omgaat met wat je leent van een ander strijk je de beweging glad, maar is het dan meer of minder waard zoals […]

vos ik heb je niets horen zeggen geen geluid gemaakt er waren wolken vlakten die zich steeds verder er was licht kaal verzadigd poollicht dat alles ondersneeuwt misschien heb ik het vuur te laat gedoofd heb ik schaterlachend de laatste boot verbrand ik zie je op de loer zacht dier je was er al die […]

Klecks – hét platform voor poëziekritiek – en uw geliefde podium voor hedendaagse poëzie, De Optimist slaan de literaire handen ineen en presenteren de reeks ‘De Regelname’. Klecks vraagt aan dichters welke regels zij zelf geschreven zouden willen hebben – en waarom. Wij vragen ze met die regel iets nieuws te schrijven, dat op De […]

Nu begint het ongeveer te lukken Op noten moet je blijven kauwen. Als houvast  kun je een goudpan nemen of drie kliko’s en een achterom. De oerknal was geen knal en nagelknippers koop je steeds opnieuw tot het moment dat ze in groepsverband  als krokodilletjes over je wastafel zwemmen  dan heb je er genoeg. Water […]

Kauwgom Het is nu oktober en ik ken je een jaar een jaar min jagende dagen De oliebollenkraam hebben ze weer opgezet. Het warme sop druipt van de stacaravan Een paar wespen likken de suiker van de vitrines, boter smelt Eigenlijk ken ik je geschat twee maanden en misschien zelfs minder Het is 2018. Naast […]

Klecks – hét platform voor poëziekritiek – en uw geliefde podium voor hedendaagse poëzie, De Optimist slaan de literaire handen ineen en presenteren de reeks ‘De Regelname’. Klecks vraagt aan dichters welke regels zij zelf geschreven zouden willen hebben – en waarom. We vragen ze met die regel iets nieuws te schrijven, dat op De […]

ik weet het niet  ik kan drie dagen zonder reden wachten met ja zeggen / ik blijf te lang stilstaan maar wil ook te veel / het juiste antwoord komt altijd te laat / ik hou van pizza / ik wil weten waarom je bent maar heb geen idee hoe ik het vragen moet /voor […]

DE VOLGZAAMHEID VAN GELUID Als de kogel fluit dan tuimelt hij Een kogel die dwars inslaat kan weefsel dieper scheuren De ideale kogel heeft de neus van een artilleriegranaat en een gladde ogief Hij reist onopgemerkt door de klapdeur van huid De perfecte kogel is stil Hij sluipt afwezig oefeningen binnen waarbij militairen elkaar achter […]

Koud  Het is laat We fietsen langs het water  Over een ruwe asfaltweg ‘Ik heb het koud’ zeg ik Ik krijg je sjaal en sla hem daar waar ik mijn jas verder had willen sluiten  Het water ademt snel Niet zoals anders ‘Ik vind dit leven koud’ zeg ik  Ik voel dat je dit niet […]

Veranderingen Wij besloten dat het wel anders mocht begonnen alles te verplaatsen trokken de luie Atlantische oceaan op hingen hem aan enkele zonnestralen zodat je marlijnen en dolfijnen zag zwemmen door de hemeltoppen Wij haakten de Alpen eraan vast duwden de Kilimanjaro met z’n allen naar Berlijn toe stapelden de Himalaya, de Mount Everest en […]

Gedurende de hele maand maart vindt online het literair festival Nieuwe Types plaats, een jaarlijks festival over de toekomst van de literatuur. Vanaf 1 maart kunnen (digitale) festivalbezoekers zich onderdompelen in het werk van nieuwe schrijvers, nieuwe verhalen en nieuwe vertelvormen. Om het festivalgevoel te vergroten, stelden we samen met Nieuwe Types een speciaal Optimist-festivalpakket […]

Mensenmeeuw  Gelaten meeuwen. Niemand ziet ze nog.  Niemand hoort ze nog.  Voelen doet de mens niet meer.  Ik ruik verbrand. Eén vleugel twee vleugel. Als wind nagedaan kon worden dan deed deze meeuw wel heel erg zijn best.  Snavel zo groot als mijn hand, één vinger twee vinger drie vinger vier vinger vijf vinger geen.  […]

  Na zondvloed op zondvloed eindelijkuit kunnen stappen. We waagden ons op drassige graslanden (voormalige hoogvlakte)maar vlinders vinden hun waardplanten eerder. Later bouwen we – rouwranden onder onze nagelsen god wat waren we blij met de geiten –  ons eerste huis van hout, we vonden een plekjeaan het water. We halen herinneringen op aan onze […]

De Optimist vroeg de nieuwe lichting afgestudeerden van schrijfopleidingen in Nederland en Vlaanderen om hun eindwerk in te sturen. In DE NIEUWE LICHTING presenteren wij fragmenten uit dat werk en stellen wij de schrijvers van de toekomst voor. Frederike Luijten studeerde af aan de opleiding Creative Writing aan ArtEZ met Kind zonder uitknop, een experimentele en […]

De Optimist vroeg de nieuwe lichting afgestudeerden van schrijfopleidingen in Nederland en Vlaanderen om hun eindwerk in te sturen. In DE NIEUWE LICHTING presenteren wij fragmenten uit dat werk en stellen wij de schrijvers van de toekomst voor. Tessa van Rooijen studeerde af aan de opleiding Creative Writing aan ArtEZ met de bundel Prooidier, een combinatie […]

Huwelijksreis van schaduwen Geketend aan de kustlijnonze blikken aan de horizon gelijmdzegt ze kijk, daar staan we en wijstmet begerige hand naar de relingvan het cruiseschip dat voorbijglijdt of eigenlijk niets dan het vaal silhoueteen ondoordringbaar schaduwvlakwaaruit geen mens naar voren treedtlaat staan een droom of toekomstbeeldvan ik met haar of een ander.  

Als gevolg van de sociale isolatie door covid-19 begonnen Emma (dochter) en Bert (vader) een kunstproject. Het idee was simpel: Bert maakte foto’s en Emma schreef daarbij poëzie die weer ter inspiratie diende voor de volgende afbeelding. Zo ontstond een bijzondere dialoog. De serie bestaat inmiddels uit negen gedichten en tien afbeeldingen; twee van elk […]

Ik houd van u, OK boomer Ik vraag al mijn vriendenhun taal voor mij te ontmaskerenmaar niet aan uu bespaar ik de kolossaleondergang van het ongemak. Non-binair zijnis leuk voor in mijn vrije tijd. Ik leg mijn handenals kommetjes om mijn borstenen zeg toe maar, huil maarze zeggen me niets. In het mannentoilet kijken mannendie […]

Ook met schubben had ik moeten leren leven mijn benen bungelen over de rand van het dekin een leefgebiedzwerfafvalgebiedmaken mijn tenen cirkels in het waterals vissen aan het oppervlakverderop drijft een meeuw of een pedaalemmerzak ik ben een afgesloten ecoductvissen knabbelen aan mijn tenenkunnen niet via mijn aderen het dek op stromen mijn handen trek […]

wind waait door de kieren van onze wimpers ik plooi heuvels van zachte huid drapeer mos over de edele delen met mijn tegenspeler bespreek ik de voortgang van het verhaal we discussiëren over regenponcho’s ‘plastic hulzen om mensen te conserveren’ zegt ze ik zeg dat ik mijn houdbaarheidsdatum uit wil stellen ik stel me voor […]

00.00 zeven minnaars na middernachtzingen madrigalen het glas gevuldmet kristallijne tonen en tokayer drie musketiers verkrachtende waarheid op het biljartmet scherp gesneden keuen in een hoek speelt anton karashet intro van de derde manen weer ruik ik de riolen van de stad   kind in de diaspora  kazernekind onder de krib geschovenrijtjeshuis in een buitenwijk […]

BIZON Na de trip hield ik mijn geslacht vastals een gewond dieren leidde het naar de drinkplaats. De vacht van de reuzenbizon werd weer een tapijten de spiegel klom terug de muur op. Het ei dat in mijn borstkas had gegloeid was uitgelopen.Ik doopte mijn handen in de regenplas op de tuintafelen legde ze op […]

Hieronder lees je vier gedichten van Merel van Slobbe uit Aan de rand van een lichaam, haar chapbook dat eind november verschijnt bij Wintertuin Uitgeverij.  In de bundel Aan de rand van een lichaam brengt Merel van Slobbe poëzie en filosofie bij elkaar in een zoektocht naar online en offline identiteit. Ze experimenteert met zichtlijnen om […]

* Een mager meisje geeft me een broek die ze niet meer draagt. Ik leg de broek in een hoek van mijn kamer en raak de spijkerstof elke ochtend even aan. De broek is een entiteit en bekijkt me.   Me bekeken voelen leidt tot in mezelf willen verdwijnen, leidt tot met een scherp voorwerp […]

  Met trots presenteert De Optimist de podcast die Emma Zuiderveen maakte: een royale zes minuten aan proza en vooral poëzie van haarzelf, begeleid door muziek die Tarif El-Fasih componeerde en speelde. Over hem schrijft Emma dat hij van vroegs af aan een gepassioneerde drummer en muzikant is. ‘Daarnaast heeft hij veel radiowerk gedaan, onder […]

Klecks – hét platform voor poëziekritiek – en uw geliefde podium voor hedendaagse poëzie, De Optimist slaan de literaire handen ineen en presenteren de reeks ‘De Regelname’. Eens per twee maanden vragen we een dichter welke regel hij of zij zelf geschreven zou willen hebben – en waarom. En we vragen hem of haar met die […]

  1. Niemand zal het hier toegeven, dus zal ik ’t maar zeggen: ik ben de perfecte buurman. Ik geef planten water, sorteer de post, houd ogen in het zeil en waak voor rare geurtjes. Precisie heerst in deze buurt. Je wordt aangesproken alsof je van adel bent en robots zingen monotoon over autobanen of […]

In bed wachten op verandering Ik ken de plantsoenen niet vervreemd van het onderdeel zijnvan een pulserend adem in groenleven dat ver boven ons uitstijgt adem uit De relatie met Moeder Aarde is extractivistisch:een man die alweer vraagt of je hem wiltpijpen en jou nooit beftpolitiek is ondefinieerbaarals de sigarettenrook van een onbekendeonder je raam […]

JE WENST EEN SPIEGEL Dit is een aantekening: Walt Whitman koopt iedere zaterdag de Telegraaf,drinkt cola zonder prik en praat over dichtkunst:  Zonder hooligans wordt niemand zich bewustvan that which insults your soul. Iedereen is een menigte, iedereen is een publiekdat stiekem geen behoefte heeft aan verandering. In zelfgenoegzaamheid schuilt de belofte van rust,een uitgestrekte […]

Knipsels uit het dagelijks leven Metafoor Mijn fiets en ik wij zijn hetzelfde Mijn fiets een metafoor als het ware Voor de instabiliteit van mijn karakter Fietslichten natgeregend, uitgedoofd Knipperen nog een beetje aan en uit Andere fietsen, die ook in de regen staan Op dezelfde plekken en op dezelfde tijden Hebben wel lichten die […]

Zo de zus de tijd verloor Ik denk dat we elkaar een beetje zijn kwijtgeraakt op oma’s zolderer is daar zoveel te zien misschien had ik beter moeten kijken tussen ons opgeborgen speelgoedmisschien had ik wat spinnenwebben uit onze kleren moeten kloppennu zwijgen we een gat in de dag zoals we ze in de dagen […]

Klecks – hét platform voor poëziekritiek – en uw geliefde podium voor hedendaagse poëzie, De Optimist slaan de literaire handen ineen en presenteren de reeks ‘De Regelname’. Eens per twee maanden vragen we een dichter welke regel hij of zij zelf geschreven zou willen hebben – en waarom. En we vragen hem of haar met […]

Krijsen   ik zag de beste meisjes van mijn generatie vernietigd door verdriet. ze spoken door mijn hoofd. misschien is dit gotiek, een krakend landhuis beneveld met geesten. daar zijn verdrietige meisjes voor gemaakt, om rond te waren door lange gangen, zich in bed te verschuilen, te verdwijnen.   it was a queer, sultry summer, […]

Honing De dag is zacht: mijn buik hangt over de rand van mijn onderbroek, de haren op mijn armen vangen stuifmeel. Darren worden geboren uit onbevruchte eieren, gevoed door werkbijen, en de werkbijen zullen hen ook buitensluiten in de slacht. Je hoeft niet bang voor ze te zijn. Ze komen niet op je eten af, […]

Under all this dirt the floor is really very clean hoe lang nog houd je de aarde als een knikker tussen je vingers je staat op het balkon en wacht tot de zon het glas laat schitteren die blik, alsof je met je ogen vuur maakt, ik heb nooit geloofd in een plek waar alles […]

1. nice— niks heb ik je te vertellen voel me dagelijks lekker sterfelijk werkloos in alle toekomstvisioenen kom ik naar je toe: groen en dik sluipend gifgas in een kinderfilm feit— een reis naar het nabije buitenland voor goedbedoelde maar technisch slechte seks is zonde van de brandstof en zonde van de relationele hypothese weetje— […]

Nieuwland langs de slangenboom met doorns de pakken appelsap op de plank in de garage zo kom je in de keuken alles wat opa en oma er doen is Rummikub en ruzie maken in de walm van sigaren er zijn pilletjes voor elke dag van de week er drijven schimmelvlokken in de appelsap   als […]

De expansie De persconferentie was bagger Ze haalden alles door elkaar Praatjes sijpelen door; zoveel dat van bordkarton kan zijn Gesprekken gaan over je verdwijning en de steeds grotere tussenruimte: waar ik sta en waar zij staan en waar jij zou kunnen zijn. Alles wat bevestigd mag is dat er aantekeningen zijn gevonden over ‘tijdreizen […]

Sisyphus Je rolt een steen opzij en weet: je voetsporen worden nooit groter dan je schoenen. Je zit wakker in de zetel, je hebt anderhalf uur geslapen, anderhalve dag gedacht. Als je droomt laat je alles los. Wanneer je waakt week je ochtend los van nacht. Onbedoeld schrijf je lijf en vel toe aan de […]

Deze week verschijnt bij De Nieuwe Oost | Wintertuin het chapbook een voorwerp dat nog leeft van Nikki Dekker. Aan ons de eer hieruit een aantal gedichten voor te publiceren.  In de essays en gedichten in een voorwerp dat nog leeft verbindt Nikki Dekker persoonlijke associaties, ideeën en ervaringen met een kritisch denken over kapitalisme, seksisme en kolonialisme. […]

Klecks – hét platform voor poëziekritiek – en uw geliefde podium voor hedendaagse poëzie, De Optimist slaan de literaire handen ineen en presenteren de reeks ‘De Regelname’. Eens per twee maanden vragen we een dichter welke regel hij of zij zelf geschreven zou willen hebben – en waarom. En we vragen hem of haar met […]

  Geen verweer, klaag me aan Soms wil ik mijn lichaam bedekken, uit teleurstelling en schraalte, het lichaam is dan niet wat mij past maar wat mij aankleeft, een stroeve laag die net niet sluit, scheef gelegd, maar de verbindingsstof droogt al, zachtjes tracht ik te herstellen, het vel te verschuiven, het scheurt –   […]

Het kan wel zijn, bromt hij, dat je denkt dat appels naar de sterren vallen, auto’s op de zon af rijden, geluk te vangen is als krabben in de haven, terwijl je lief een duinkwarktaartje eet. Hij trekt een grijze haar uit zijn linkeroor. Leuk hoor, dat je lach is afgestoft, je vleugels stevig vastgesjord, […]

ik weet dat kevers die op hun rug terechtkomen soms nooit meer overeind kunnen komen ik blijf slank door natuurlijke cardio gevolgd door onnatuurlijke hartkloppingen ik vergruis langzaam als een bruisbal en laat niet eens een roze bad achter ik krijg een boom en maak er een bos van vol beesten die me laten rennen […]

Het is vloksdagmiddag. We gaan boodschappen doen. Ik blijf achterin de auto zitten. Als je er op gaat letten, zie je dat de halve wereld vol dubbelgangers zit. Zoals: Salman Rushdie lijkt precies op de poppenspeler van Samson. Ooit is er iemand geweest die zei: Je bent een belediging voor de islam. Ik kom je […]

Klecks – hét platform voor poëziekritiek – en uw geliefde podium voor hedendaagse poëzie, De Optimist slaan de literaire handen ineen en presenteren de reeks ‘De Regelname’. Eens per twee maanden vragen we een dichter welke regel hij of zij zelf geschreven zou willen hebben – en waarom. En we vragen hem of haar met […]

Vannacht komt schoonheid weer in lijnen: snelwegen, witlofbedden, haren die uit elastiek stromen. Ik droom op ethanol en vlasoogst mijn angsten, alles gladstrijken, alles glad en dan: weer lijnen. Vannacht stikken vogels in ballonnen, wrijven beveiligers hun ogen fijn en krijgen zelfs de honden de buurt niet wakker. Er gaat een lege lijkwagen langs de […]

ZOMER IN DE STAD De ventilator blaast koele lucht over mijn naakte lichaam, langs mijn haar en nek, via mijn borsten en benen naar mijn voeten en terug. Er loopt een zwerver door Arnhem die ik dagelijks tegenkom. Op zijn broek zit een rode vlek. Op straat zag ik iemand met een bloedneus, het bloed […]

­I. Buiten zoekt mijn linkerhand haar rechter graaft wanhopig tot hij breekt, en ik hoor hoe cellen splitsen, hoe ze adem uit vochtige grond bovenhaalt. Luister. Het is de aarde die onder haar nagelranden kruipt. II. Ze weet niet van meeuwen die krijsend nesten in mijn borstholte, met mijn ribben schoongeplukt en nieuw, als een […]

De Optimist vroeg de nieuwe lichting afgestudeerden van schrijfopleidingen in Nederland en Vlaanderen om hun eindwerk in te sturen. In DE NIEUWE LICHTING presenteren wij fragmenten uit dat werk en stellen wij de schrijvers van de toekomst voor.  Deel 1: Else Kemps met een selectie gedichten uit de bundel De overblijfkinderen, waarmee ze afstudeerde aan ArtEZ Creative […]

Klecks – hét platform voor poëziekritiek – en uw geliefde podium voor hedendaagse poëzie, De Optimist slaan de literaire handen ineen en presenteren de reeks ‘De Regelname’. Eens per twee maanden vragen we een dichter welke regel hij of zij zelf geschreven zou willen hebben – en waarom. En we vragen hem of haar met […]

Wanneer we de telefoon opnemen, klinken we hetzelfde mijn moeder en ik – al doe ik mijn best om zacht uit haar toon te vallen. Nu nog wonen we in hetzelfde huis. Ze dweilt het behendig op hoge hakken, wankelt weleens wanneer ze denkt dat wij niet kijken. Tegenwoordig lijken emmers hier enkel verder over […]

Blaastest Tot mijn zesde kreeg ik kaarsjes op mijn taart daarna kochten mijn ouders een rookalarm sindsdien kan ik geen paardenbloemen blazen op school zei ik dat je de natuur zijn gang moest laten gaan zoals struisvogels in de kinderboerderij nooit hun kop in het zand staken voor gevaar mijn vader zei dat dat kwam […]

De trein van tien over elf wordt die van half twaalf en niemand zeurt omdat we zwemmen in schermen van weer te oude telefoons een Facebookstatus is alleen ontstaan om te verdwijnen Vastgeroeste fietsen kleven aan de regen en men rent hopeloos naar de Albert Heijn to Go voor Desparados en Marlboro Een Frans meisje […]

Ik verborg mijn lof onder een helm als een helmbos en was als loden leerling verworpen aan de zelfkant van een ongekruiste Schelde Tot de neus gehurkt in barre humus  werd er ten slotte nog één ding gegromd onze nacht is daar, maar als de zon vermomd Er is nu niemand dan de zon  

Vragen over het Licht Ik kon het klikken van de camera boven nog horen. ‘Foto’s,’ had ze gezegd, foto’s en herinneringen, en dat was het. Misschien was ze bang dat de herinneringen met haar haren zouden verdwijnen, dat de ziekte haar zou veranderen, maar ik denk dat ze voor mij altijd dezelfde zal blijven. Het […]

Rendieren Je hebt geen idee waar hemel en aarde in elkaar verdwijnen je weet dat rendieren niet vliegen soms biedt wetenschap enig houvast in de verte graast een kudde noordenwind snijdt tongen uit mondholten daar zou het keerpunt kunnen liggen, boven de ijs- en sneeuwlaag waaronder de lente ligt opgeslagen in bevroren toestand onbeperkt houdbaar […]

Klecks – hét platform voor poëziekritiek – en uw geliefde podium voor hedendaagse poëzie, De Optimist slaan de literaire handen ineen en presenteren de reeks ‘De Regelname’. Eens per twee maanden vragen we een dichter welke regel hij of zij zelf geschreven zou willen hebben – en waarom. En we vragen hem of haar met […]

  leeg tussen de kaften als de keizer naakt loopt waar iedereen de kleren ziet die hij niet draagt heeft hij zijn recht verloren en moet worden afgezet fraaie banden fraai gebonden met goud op snee leeslinten in de nationale kleuren vullen planken met een gewicht waarvan een ieder wordt geacht het woord te kennen […]

Hoe dingen samensmelten De onderste plank van boekenkasten doet altijd denken aan de dood, ook als er alleen maar lichte titels staan. Omdat er in een vorig leven een zwarte kat met gele ogen in verdween om ongemerkt te sterven. Bij ‘cupmaat’ zie ik steeds zijn vingers behendig bezig met tabak, zijn tong die als […]

het is tijd om andere keuzes te maken ik heb eens gelezen dat verhalen van mannen over de wereld gaan het verhaal van het meisje komt nooit verder dan haar geslachtsorgaan, vraag: als ik dronken ben en dans en hij ongevraagd op mijn billen slaat over wie gaat het dan? ik ben een meisje dat […]

The image you are requesting does not exist, or is no longer available We aten ons brood onderweg van een iPad en maakten evenementen aan alsof het feromonen waren. We misten een kant om ons tegen af te zetten en konden niet anders dan voltijds omrollen in het ultramarijn van onze helverlichte schermen. Onze volgers […]

Schuld Ben je vergeten te stemmen? Eet je vlees? Douche je heet en veel te lang? Bel je die scharrel nog terug om te vertellen dat het ‘m niet wordt? Verzuim je het succes van je concurrentie op social media te liken en verspreid jij toch die roddel waarvan je niet helemaal zeker weet of […]

In januari 2017 gingen wij aan de slag met vorm en stijl. Essay Miriam Rasch over de noodzaak van een nieuwe avant-garde. Sonnet Paul Bezembinder schreef een gedicht in de klassieke sonnetvorm. Kort verhaal Marjolein Takman schreef drie versies van hetzelfde korte verhaal. De Stijlestafette Deelnemers van De Stijlestafette schreven een variatie à la Queneau […]

Een middag met Joost Eerdmans Samen met veertien andere platte banden vorm ik een moedeloos lange rij waarin eigenlijk geen enkele vooruitgang zit. Voor ons staat Joost Eerdmans met zijn familie geschikte fietsen uit te zoeken, om daar een paar dagen mee over Terschelling te rijden. Joost Eerdmans vindt zijn zadel te zacht. Joost Eerdmans […]

Dus ik zei tegen dat meisje op Tinder, ik zei Ronan Keating. Paul Bosvelt. Shania Twain Winston Bogarde. Claudia Pechstein. An sich, zeg maar. Kid Cudi. , right? René Higuita. Op straat uit het niets een pirouetje draaien. Claustrofobie. Sean Kingston. Kwantummechanica. Sarah Palin. Een rendier. De Tea Party. Wheatus. Liefde. Wat één zo’n woord […]

Vrouw met katten Komt dit lawaai uit mijn maag of hoor ik de buren want wat weten we eigenlijk? Een bericht in de krant: ‘Loodgieter metselt echtgenote onder toiletpot na dertig jaar’. Zo hoor ik wel vaker verhalen − heren op leeftijd die keramische clowns verzamelen of opgekropte tissues in de spleet van de bank. […]

Als kind wilde ik iemand redden Het liefst een bewusteloze man die niet tegen zou spartelen als ik de reanimatie verkeerd toepaste. Later hoorde ik dat je hiermee het zwaardvormig aanhangsel van iemands ribben kunt breken, een interne bloeding kunt veroorzaken door te veel druk. Daarna wilde ik dapper iets doorstaan. Een ontvoering of een […]

koelkastnotitie voor de uitslaper hoewel ik geen kluizenaar ben wil ik je zeggen dat het beter is drukke plekken te mijden sommige dingen blijven lang onopgemerkt jouw fiets die vannacht niet op slot stond de verlepte krop sla in de koelkast, een hoofd dat urenlang op straat ligt we moeten genieten van toevalstreffers zoals gisteren […]

Angst ik ben bang voor connotaties vooral ’s avonds als ik met wanten en sjaal door het stadspark wandel helemaal alleen plots een drukkend gevoel krijg akelig priemende ogen in mijn onbeschermde rug en ik weet hier liggen connotaties op de loer maar ik weet niet van welke aard hebben ze een afgerichte dwangneurose vlindermessen, […]

Wensballonnen stel dat op de vensterbank een doodgevroren vlieg lag zou je dan een aansteker onder zijn vleugels houden tot het beestje in een vonk verandert door een kier naar buiten glipt vlammend in de nacht verdwijnt ik zag op oudejaarsdag hoe koppig wensballonnen zijn hoe lang ze tussen grond  en sterren blijven hangen en […]

Sonnet Ik vergelijk u met een winternacht op een bevroren industrieterrein, waar ondanks neonlicht en sterrenpracht alleen nog maar faillissementen zijn. Soms kondigt winternacht de lente aan en tonen sterren wat de toekomst brengt, soms weet een mensenhart weer op te staan, hoezeer beschadigd ook, hoe ook gekrenkt. Maar úw, uw winterkou hield eeuwig aan, […]

Voor onze themamaand De Stilist vroegen wij deelnemers van De Stijlestafette om een variatie à la Queneau op onze oertekst te schrijven. Ik zag de gemiddelde geesten van mijn generatie kloten met een fietsslot, verdrietig piekerend en koud,             zich over blanke kinderzitjes hangen ’s nachts op zoek naar een heilzame sleutel,             slap kotsende millennials verlangend […]

Cultureel/literaire initiatieven zijn niet elkaars concurrent, maar juist elkaars vrienden en collega’s. Daarom wisselen De Optimist en literair tijdschrift Kluger Hans vier keer per jaar een eerder gepubliceerde tekst uit, gekozen door de redactie, om bij de ander nogmaals voor het voetlicht te plaatsen. Onderstaande gedicht, geschreven door Meirion Jordan en vertaald door Raf De Bie, verscheen eerder […]

First up: Michelle Brouwer. Michelle studeerde af aan Creative Writing ArtEZ en schreef een geweldige dichtbundel met road poetry: raas. Lees hier een selectie uit Michelle’s werk!   Ten tweede: Ines Nijs, afgestudeerd aan de SchrijversAcademie in België. Uit haar afstudeerwerk Zoé koos Ines twee fragmenten die ze vakkundig samenvoegde. Lees het intieme verhaal over Zoé hier!   De volgende […]

De Optimist vroeg de nieuwe lichting afgestudeerden van schrijfopleidingen in Nederland en Vlaanderen om hun eindwerk in te sturen. In DE NIEUWE LICHTING presenteren wij fragmenten uit dat werk en stellen wij de schrijvers van de toekomst voor. Deel 7: Annemieke Dannenberg met de dichtbundel MELK EN HONING waarmee ze afstudeerde aan ArtEZ Creative Writing. Samen […]

De Optimist vroeg de nieuwe lichting afgestudeerden van schrijfopleidingen in Nederland en Vlaanderen om hun eindwerk in te sturen. In DE NIEUWE LICHTING presenteren wij fragmenten uit dat werk en stellen wij de schrijvers van de toekomst voor. Deel 5: anton steen met gedichten uit de poëziebundel we dwalen af waarmee hij afstudeerde aan de Schrijversacademie van Creatief Schrijven in Antwerpen. Wij […]

De Optimist vroeg de nieuwe lichting afgestudeerden van schrijfopleidingen in Nederland en Vlaanderen om hun eindwerk in te sturen. In DE NIEUWE LICHTING presenteren wij fragmenten uit dat werk en stellen wij de schrijvers van de toekomst voor. Deel 3: Simone Atangana Bekono met de dichtbundel hoe de eerste vonken zichtbaar waren waarmee ze afstudeerde […]

De Optimist vroeg de nieuwe lichting afgestudeerden van schrijfopleidingen in Nederland en Vlaanderen om hun eindwerk in te sturen. In DE NIEUWE LICHTING presenteren wij fragmenten uit dat werk en stellen wij de schrijvers van de toekomst voor. Deel 1: Michelle Brouwer met raas, een bundel met road poetry, waarmee ze afstudeerde aan ArtEZ Creative Writing. […]

Op 18 juni vond de finale van Kunstbende 2016 plaats in TivoliVredenburg. Een van de prijzen voor de winnaars in de categorie Taal: publicatie op De Optimist. Lilian Anneloes (19 jaar) won de eerste prijs met dit gedicht. Hier zie je hoe ze het voordroeg tijdens de finale. Samen met de redactie van De Optimist […]

Op 18 juni vond de finale van Kunstbende 2016 plaats in TivoliVredenburg. Een van de prijzen voor de winnaars in de categorie Taal: publicatie op De Optimist. Vera Vaessen (17 jaar) won de tweede prijs met dit verhaal. Hier zie je hoe ze het voordroeg tijdens de finale. Samen met de redactie van De Optimist […]

Op 18 juni vond de finale van Kunstbende 2016 plaats in TivoliVredenburg. Een van de prijzen voor de winnaars in de categorie Taal: publicatie op De Optimist. Selma Oueddan (14 jaar) won de derde prijs met dit gedicht. Hier zie je hoe ze het voordroeg tijdens de finale. Samen met de redactie van De Optimist […]

becoming one ook ik draag het licht in me[1]  een brandend luciferkopje dat uitdooft op je tong daar de smaak van salmiak achterlaat dit is wat ik heb verbrand: de katten die zich in elkaar vasthaakten onder mijn slaapkamerraam hoe ik dacht dat dat liefde was alcoholvrije cocktails op het terras van een beachclub in […]

Wout Waanders stift maandelijks een gebruikshandleiding voor De Optimist. Dit keer gebruikte hij Ikea.  

Hoeveel mm cm dm m km moet er zich bevinden tussen ons en een gebeurtenis opdat de gebeurtenis ons koud laat?

In de oorlog werd mijn opate werk gesteldin een Duits kamp. Een bombardementsloeg een gat in het hekwaardoor hij ontsnapte. ‘Ik wil een zoon en een kleinzoon’,gromde hij. ‘Ik zal niet stervenvoor ik een zoon en kleinzoon heb.’ Op vijftigjarige leeftijdbombardeert de kanker hem alsnog naar de klote. Hij ligt op zijn sterfbed in het ziekenhuisziet […]

Twijfelschrijf Wim Paeshuyse maakt poëzie met houten crosswordletters die hij in kaders lijmt met stukjes hout ertussen.  Twijfelschrijven is de term die het wissen en herschrijven van stukken tekst moet benoemen. We vinden dit terug in sociale media, waar je ziet dat iemand iets aan het typen is, maar dan plots niet meer, om dan weer iets te typen […]

Er verschijnt jaarlijks veel nieuwe poëzie in eigen beheer, die haar weg naar de recensieplatforms maar moeilijk vindt. Voor De Optimist besprak Maarten Buser een bundel die zeker de moeite van het lezen waard is, daarom publiceerden we bij wijze van voorproefje de gedichten ‘Kantenmaaier’ en ‘Schoonheid, stevigheid, bruikbaarheid.’   Helder, maar niet doorzichtig Over: Tim […]

  hond haai hommel * er zijn dagen dat de hond zijn naam vergeetroerloos op de rand van het erf zit de nestbouwers in de gaten houdtde sluiprouteracers bespiedtde weilandwandelaars volgt dagen dat de hond Het Geluid ontleedtonderliggende betekenissen in kaart brengt hij ruikt al dat de lucht over uren donker kleurthoort de toerist zijn […]

redenen om met vreemden in bad te gaan   als het water stil ligt, ademen de golven, lig ikelke dag in bad met wildvreemdentrekt het water de tijd in onze handen zeep ik je rug in en je haren, herschepje tot een landschap, vorm ikbomen en rivieren op je rug gebergtes op je armenwat is […]

HINKSTAPSPRONG Elke dag begint met een kennismakingsrondje met de vingers gekruist, onze gebreken present stellen we ons voor conform de natuurwetten we trokken getallen over in het scherp van de uren we vouwden tamme dieren van belastingpapier de nacht werd afgesloten in een blauwe map notulen heten voorlopig herinneringen we denken aan roofvogels, de glijvlucht […]

Glijbaanlife Van alle jongens onder de glijbaan kon Roy het beste een auto tekenen. Ik durf te wedden dat Roy nog steeds heel goed een auto kan tekenen. Mick was de jongen die altijd als eerste voorstelde om een fikkie te stoken. Hij was ook degene die elke zomer een kikker tegen het schuurtje in […]

Asielkatten Laat me vertellen over mijn vader en de kat en zeg me dat ik nooit iets anders ben geweest dan dat: een meisje dat in mandjes past. Er waren dagen dat ik op handen en voeten rond de benen van mijn vader cirkelde en hem zei dat ik een asielkat was. Dan adopteerde hij […]

Champagne Nu ik lang genoeg mezelf heb rondgedraaid, moet ik stilstaan en groeien, om de draagkracht te hertaxeren als een voorjaarsbloempril en jeugdig op zijn steel, zijn wortels vastgeklemd in de losse aarde Om het licht niet te beoordelen naar kilowattvermogenwant ook licht kan ellendig zijnvoor een vlieg die zijn vleugels brandt aan een vlam […]

Wout Waanders stift tweemaandelijks een gebruikshandleiding tot een gedicht voor De Optimist. Dit keer gebruikte hij een fietscomputer.  

waar de vrouwen klinken naar wijnen waar de meisjes vleetvriendjes hebben, jongensnamen waar ze kinderen steken uit speculaasdeeg met amandelen op de plaats van de ogen beetje eigeel erover met een kwastje voor de glans niet te heet bakken, niet te lang laten liggen – niemand houdt van winkeldochters niemand houdt van zusjes – broertjes […]

LUCHTBEGRAFENIS Hoe je danste voor de gier die zich verveelde, net zolang je jas uitsloeg tot hij zijn vleugels, jij je vingers spreidde, hij zijn pennen, jij de inkt en samen dansten jullie, ieder aan zijn eigen kant van het hek. Hoe jullie dansten. Hoe jij schetste. Je bent nog steeds dichtbij als ik bij […]

Ik zet een dikke vieze duif in de dag Ik zet een dikke vieze duif in de dag, het roekoet.Het is de zeven miljoen miljardste dag.Ik ben vruchtbaar en talrijk. Ik zet een dikke vieze duif in de dag en plotsklapsis alles doodgewoon: tweestemmig geouwehoerop de radio, het water kookt en de eitjes tikken. Noem […]

Fennek Met welbehagen sloop hij rond, slinks op de kussens van zijn voeten, want hij was wakker, de anderen niet. Verse eendagskuikens rook hij, hun buik nog vol eierstruif, de veertjes nat. De woestijnvos ging naar het eerste kuiken, beet de kop eraf, hapte, kauwde, smakte en zag hoe hij draden trok van de snoertjes […]

In dozen Het konijn past in haar eigen voederbak. Als maaltijd ligt het dier nu opgediend. Aaibaar en kinderloos, het bloembed waaronder zij onvruchtbaar ligt. Wanneer ze in de zomer haar ren in mocht duwde ze als eerst het stro vooruit. Elk jaar een vacht verliezen. Ik had mijn handen vol aan mijn vader en […]

Wout Waanders stift maandelijks een gebruikshandleiding voor De Optimist. Dit keer gebruikte hij een kraan.

gouden kalf het was een dag voor poëzie je stootte je hoofd het zong rond de kat likte zich wat alles betekenen kan je zette muziek op en danste naakt voor de spiegel wist je het toen al in de manier waarop je honderd slagen borstelde droomde je wat langer bij het draaien van een […]

I Er valt veel te zeggen voor Bulgarijeer zijn bergen, dalen en weidenvol bloemen waar je zomaar in magverdwalen zonder toestemmingte vragen of toegangskaartjes te kopen

Wout Waanders stift maandelijks een gebruikshandleiding voor De Optimist. Dit keer gebruikte hij een tosti-ijzer.

Wout Waanders stift maandelijks een gebruikshandleiding tot een gedicht voor De Optimist. Dit keer gebruikte hij een telefoon.   

Durfal vandaag is ze met roze pumps naar een kruispunt toe gekropen de hakken in de lucht de buideltas onder haar gordel douchegel opzichtig in haar handen ze sproeit het pad, op haar horloge klokt ze de tijd. Ze haalt de vrouwenlimiet ze kleurt als haar rok van bedrukte mousseline omhoog waait en haar dijen […]

Wout Waanders maakte het beeldgedicht ‘Wolf’. Klik op het beeld voor een vergrote weergave.   

Op de kermis klimmen we uit de karretjes van het reuzenrad en dreigen te springen. We worden opgemerkt, maar niemand grijpt in. Alsof er buiten ons om is afgesproken dat het te laat is om ons op te rapen. We blijven nergens langer dan nodig is: de zweefmolen waar onze jongere broertjes in overgeven, de […]

‘Mais les vrais voyageurs sont ceux-là seuls qui partent.’ – Charles Baudelaire Dichters Tim Pardijs en Maarten Buser bezingen Miriam zoals ze dat het liefste heeft: raak en ongekunsteld.   Losse eindjes Of het een probleem is dat ik haarappartement deel met de logeerkat,zelf slaapt ze elders. Ze rookt eensigaret van me en houdt het vuur bijzich. Dan […]

Wat ons te wachten staat    We ontmoeten onszelf op feestjes in kelders,             en blijven thuis.     We schrijven de dag op krantenpapier: daar staat ons ego te wachten in de regel.   De film die we leven wordt nergens vermeld, de soundtrack klinkt en blijft in ons hoofd.    We schrijven een boek […]

daar rinkelt een dromenvanger dwars door je slaap je stokademt zweet de wars geworden dagen uit morgen weer een ziekbed zo’n zelfde ochtend middag avond dagen verstrijken onhoorbaar de passen van wijzers de nachten zijn het die je grijpen je gillen ontdempen sussend en donker je slaap brengen lieflijk bijna, het vel een zwachtel die […]

Dichteres Nele Buyst componeerde met ‘8 SONGS’ een fenomenale reeks over de volwassenwording van een liefdesrelatie. Elk gedicht, op één na, is getiteld naar het muziekstuk waarmee het verweven is. Dat brengt de verzen dichtbij de muzikale oorsprong van poëzie, want terwijl we luisteren naar Elliot Smith, Sonic Youth, Gaetano Veloso en de Goldbergvariaties, luisteren […]

  wat er van ons rest het flatgebouw toont een panorama van menselijke grappen nu de gevel naar beneden is gehaald wijnvlekken brengen ruzies voort tussen verstokte rokers en een verstopte kauwgom in de deurpost wijst met alle zekerheid een geheime opbergplek van kinderen aan een visitekaartje van vier hoog stelt me voor aan Sander […]

5 grafische gedichten balpen, marker & typemachine op papier 5 x 197 x 227 mm   Akim A. J. Willems maakt beeld van woorden. Letterlijk. De reeks ‘Gulzigheid’ bevat vijf grafische gedichten waarin het schriftbeeld de hoofdrol speelt. Willems zet zijn zinnen op papier in zorgvuldige composities van stift, pen en typeletter. De lezer treft […]

De Optimist presenteert “Haltes”; een bijzondere reeks gedichten van Maarten Buser. In de korte stilstand tussen remmen en optrekken lezen we, kijken we en achtervolgen we ons verlangen naar een mogelijkheid. Reis je mee? Maintenant tu marches tout seul parmi la foule -Guillaume Apollinaire   Eén Dit is een perfect mislukte achtervolging Ik sta stil […]

  Verzen voor de jongen in blauw I. niet de dood moet uit de taal geweerd – van elke tong valt in iedere spraak niets dan goed over goden & doden in zwarte, losse letters – maar de vele nooit verwoorde verzen, bij leven onuitgesproken zinnen die – scherper nog dan zwaarden & machtiger dan […]

Martine Eshuis maakt beeldgedichten van gevonden teksten. Deze maand maakt zij haar Optimistische debuut met ‘Toekomst’.     — Meer beeldgedichten van Martine Eshuis zijn hier te vinden.  

Je zal… – Drie dichters werpen een blik in de relationele toekomst. Marco Geldermans’ gouden huwelijk bereikt een treurig status quo in ‘Stilstaand water stinkt’, Luuk Imhann  geeft in ‘Later’ een dierenwinkel weg en Wim Paeshuyse zingt ons een zomeravond in Zweden.   stilstaand water stinkt over vijftig jaar sla ik u of u mij de hersenen […]

Op een avond zullen we alleen zijn, maar nu nog niet. Nog eventjes nu, want straks zullen we stoppen met spelen. Cilja Zuyderwijk en Tim Pardijs geven de toekomst het gewicht van het heden mee in twee sfeerrijke gedichten.   Avondklok Er komt een avond dat alles stil valt, de wind, de roze pelikaan die […]

  Klein geluk Wie meer wil weten: bekijk eens microscopisch een huid Intimiteit is het wagenwijd beklimmen van een porie Zo heb ik je betast Ik begon bij bast, doorliep eeltplekken, ringen Knalde opzettelijk tegen je uiterste grens, een doffe knik Die te beminnen was genoeg Zwemmen in een emmer terwijl de zee je ontglipt […]

  na u straatvegers verzamelen pijn onder oude bezems. er wordt zoveel vergeten; tranen die in struiken hangen, meeuwen die stikken in verdriet. verzegelde treinen rijden gif door wijken, waar mensen ongemakkelijk slapen en ontwaken in een grijze ochtend. op een opgespoten vlakte bouwen ze betonnen silo’s, weegt men leed in kilo’s af voor verdere […]

  In Wijk bij Duurstede Lagen we als leeggelopen ballen tegen muren met de neus vlakgedrukt tegen de stenen, de loodrechte huizenvelden en kinderen die van getroffen fietsen vallen. Balkons waarvan bloembakachtige moeders etenstijd schreeuwen. En wij rookten paracetamol of kerfden bloemetjes in strakgetrokken huiden, gooiden stenen naar reigers omdat ze clichématig langs de waterkant […]

Voor onze themamaand De Kapitalist maakte Tim Pardijs een reeks stiftgedichten rondom het thema geld.     Margriet, maart 2014   De Stentor, 17 april 2014   Quote, april 2014

  Mijn opa was geen schijterd Bijna dood, zei mijn opa en veegde de pruimtabak af aan de rug van zijn hand laat mij maar naar moeder gaan en wees op een vrouw aan de muur. Zwarte lijst, blauwe jurk, haar in een knot stippeltjeskraag rond haar slanke hals. Hij hoestte, sloeg zijn borrel als […]

  Sandwiches Soms draag je een pruik, dan weer een glitterjurk, je stopt me nog een sandwich met sardientjes toe, vraagt hoe het leven mij behandelt, vissend naar wat er in het vuur verloren ging. Daar heb ik nu geen antwoord op, zwetend door het stof van jouw terrein, ik weet wel dat de tijd […]

  Antecedent Dat ze zouden zeggen dat ik fragmentarisch las Jane Eyre die vergeefs in me bleef hangen dat ik me verkleedde in schrift nadat jij het licht had uitgedaan – ik te voorzichtig, te precies in het midden door de hoepel was gesprongen dat de voordracht niet het gedicht was     Dearest Sylvia […]

We sluiten onze verjaardagsweek af met passende poëzie.   ‘Hoe ik mijn verjaardag vierde’   Onder de laaghangende eikentakken Vieren we op het picknickkleed verkleed Jij als vrouwenpiraat snijdt verjaardagstaart Ik ben een skelet en laat wijn ribben binnenslippen Kaarslicht en plastiek bekers snuffelende egels in dauwdruppels Jij geeft me ‘Hoe ik mijn verjaardag vierde’ […]

Lieke Romeijn schonk ons twee mooie foto’s van haar hand; Vicky Franken schreef er gedichten bij     zwarte honden   het is de kachel waarin ze onrust stoken de manier waarop een schouder in of uit de kom kan staan hoe ze vingerkootjes breken, harten koken, kokkels rapen een lijf verbrijzelen er een feit […]

Nieuwe bewoners Ze schuurden de voordeur, legden een nieuwe vloer, verfden de kamer, installeerden een fornuis, vervingen de kozijnen en repareerden de trap. De voordeur klemt, het deukje in de vloer werpt een kleine schaduw, de kleuren vloeken, het fornuis is vet, de kozijnen zijn verrot en de derde tree van boven kraakt. Ik zal […]

Op verzoek van De Optimist schreef Josse Kok speciaal voor de themamaand ‘Pulp’ een viertal ‘pulpgedichten’. Onwil Ramptoerisme trekt mij niet maar ik verlam per ongeluk. Ik wil de buurt niet lastig vallen, maar het is zo stil. Ik wil geen mens zien poepen op een schoongeveegd trottoir maar de ogen van de buurman zijn […]

Met de voeten in de journalistieke aarde Half september vindt in Amsterdam-Noord de eerste editie van Read My World plaats. Dit festival richt zich met name op documentaire literatuur: literatuur die zich op het snijvlak van journalistiek en fictie bevindt. Tijdens deze eerste editie is er speciale aandacht voor Egypte en Palestina. Meer dan tachtig […]

  Richtlijnen voor een onderdrukking   Robin Ramael – Richtlijnen voor een onderdrukking (audio)   1. hij heeft zich met elementen van zichzelf omringd: labello voor de kraters op zijn lippen, nivea voor de wonden in zijn handen gevallen boeken wetenschap en een blikken trommel branden de ivoorpilaren onderbuur die hem koffie voedt en zegt dat […]

Intellect Ik ken je uit bibliotheken met nerfvrije banken Hypersonisch maakt je brein een geluid als mijn Jack Russell die houtduiven uit de takken blaft Linten tussen boeken waar het ongeziene zich uitbuiten laat Een plein waar een hoerenloper woont met geknotte bomen langs de oude straat   Conclusie Een stigma liet zijn lijmvlek na […]

Voor Watteau. Van alles, bewaar ik ananas op halfzware siroop in mijn conservenblikkenhoofd, een museum met te dure toegangskaartjes, aan de muren hangt duizend keer Gilles. Het zwarte sap lekt, de olie druipt van zijn doek melancholisch turen en ik, die plamuur aan een vrijmetselaarsgezicht. Van alles, bewaar ik kinderfeesten en een ketchupmond, mijn eerste […]

‘Snooker vind ik niet alleen een fascinerend spel, ik word er ook rustig van’, vertelt Anton Dautzenberg. De (groots)bejubelde en (doods)bedreigde schrijver heeft sinds 6 mei zijn eerste dichtbundel. Poëzie waarvan dichter-criticus Rob Schouten zei: Dit is geen poëzie. Dautzenberg vindt dat onzin. Hij publiceerde Na de punt (Asterion), een bundel gedichten bestaande uit snookerballen. […]

De visionair met het borsthaar Ik laat me niet inblikken door voortschrijdend inzicht. Voor u bereid ik liever uit herinnering gedestilleerde bloesem. Zonder borstbeen. De broekriem onaangeroerd. Mijn drift de doorgeoliede drijfas van uw halsslag. Ik bevind me in het kielzog van uw eetlust en u bent hier getuige van een visionair die zijn geest […]

Onophoudelijk zacht jankend is het hondje doodgegaan in de schoot van Sieb de Baas Wat erg tragisch was Het hondje was wel oud maar Sieb was ook oud en een nieuwe hond zou Sieb de Baas zeker overleven Sieb werd daarna nooit meer Sieb de Baas Wel plantte hij zuring en een kronkelwilg Op de […]

Betreft: tijdelijke minnaars 1. Ik ben een moeizame minnaar maar een minnaar niettemin. Van de liefde weet ik enkel dat ik er pas aan ben begonnen. Dat menszijn niet iets fijns is dat je wil doen, maar het meer weg heeft van veroordeling. Tot samenzijn, laat ons zeggen. Plots, uit het niets. Misschien is het […]

Lucas Hirsch, in de poëziewereld bekend als dichter en organisator, heeft vorig jaar een spiegel van het merk Spinoza gecreëerd met zijn derde dichtbundel, Dolhuis. De bundel toont de mentaliteit van ‘het volk’; de ongelijke behandeling van personen en groepen, de verbale en non-verbale ongegeneerdheid. De bundel is opvallend, want niet geromantiseerd, glashelder en daardoor […]

  Muurschildering Vergeet de dingen in de ruimte, wij zijn het die de ruimte schragen. Niet dat de voorgrond voor ons werd gemaakt, eerder is ze tegen ons gesteld. Maar wij hebben evengoed vlees en grenzen, ergens waar we zijn en waar we stoppen, onze panelen een kaap om te ronden, vergeet dat vooral niet, […]

  Noodzaak van het gunnen Cultuur moet zinderen door velden met begerige mensen langs afgronden van hemels gezang in de harten van oude meesters en jonge honden het moet daar zijn waar kinderen lachen en huilen zich verbazen over paarse koffiepotten, stekkers en kabouters, meters hoog op saaie rotondes het laat niet na behaagt niet, […]

IJsland Zelf een eiland scheppen, dan schatgraven. Kies een vergeten taal, verwacht geen antwoord maar stel een vraag. ‘Wat doen wij hier?’ vraagt iemand waarvan ik dacht dat juist hij wist wat wij hier deden. We schuiven alle stoelen aan de kant maar er is geen ruimte voor iets nieuws.     In een mensenleven […]

Afbraak van een stad De stad wordt langzaam uitgekleed. Iedereen vindt een bijl voor de deur. Kinderen krijgen spatels (van plastic als ze heel jong zijn). Schraap de voegen eruit, week ze in tranen, wrik ze los. Scheur kleurrijk behang van de muren, plak stoplichten en straatlampen af met zwart. Mensen twijfelen, slenteren, vinden zichzelf […]

voor de rook, een vierluik voor de rook 1. zo mooi ze was een jaar in beeld voor mij nog te beleven zo ook haar geur de aroma van ervaring werd mijn lied ik ervoer de aangereikte vrijheid een enkeltje nu in dat moment toen mijn nieuwe ik en jouw nieuwe mij ons nieuwe wij […]

Verjaardagsfeest Er wordt veel gepraat maar weinig gezegd. Iets over de taart dat-ie – uiteraard – goed smaakt en over dat die kleine alweer ra ra groot is geworden. De woorden glijden traag over geasfalteerde wegen van Monden tot Oren liften soms door naar het hoger gelegen Verbaasde Wenkbrauw en laten zich dan met het […]

Wielersdrang Een jongeman fietst zich in bochten door de hoek van onze stad. In volstrekte willekeur van klanken schreeuwt hij op ons af. Wij hangen laf en mensen vrezend om een afgebladderd bankje, zien niet verder dan een idioot; een kwezelende gans. Totdat een stamgast ons vertelt dat het in wezen nog een kind is. […]

Nachtgeslacht je bent zeker te snel opgegroeid in een huis waar altijd de verwarming loeide met ruimte voor het huilen om de dingen maar nooit stil, om te horen of het zondag was er werd van je gehouden in tafels colakringen, snoeppapier en preken en het was allemaal oprecht, dat moet je weten men dacht […]

Redactie: Amber-Helena Reisig, Pom Wolff Poëzie: Josse Kok, Anne Borsboom, Helena M. E. de Clerq, Frans Terken, Amber-Helena Reisig Pom Wolff is een dichter met een scherpe pen. Nadat Optimist-poëzieredactrice Amber-Helena Reisig hem bij een gezamelijk optreden bij de DichtSlamRap ontmoette, schreef zij regelmatig gedichten voor zijn website: www.pomgedichten.nl. Op deze site worden columns door […]

Poëzie: Bhaerts & Gaarder, Johan Roos, Maarten Looise en Ellen Vedder Redactie: Dennis Gaens, Amber-Helena Reisig, Miriam van Ommeren Foto’s: Liz Jansen   Wegmiyazakiën, een uitnodiging door Bhaerts & Gaarder Wij willen iets vertellen, lopendrooms, want er is drift op deze plek. Drift is een haai in maatpak, naar men zegt, maar wij spreken niet […]

    BROERTJE I Langs wateraders hangt een raam in de lucht, het skelet van de bouwtekening valt weg. Holle palen, fluisterpijpjes van de hel. De zoldering houdt zijn afgestroopte klauwen dwars over de nokbalken, ik lig eronder met de handen voor de mond, hopelijk horen ze me wel. Mijn broertje neemt krakend naast me […]

Proloog In de condens van haar adem schrijft zij op de ruit haar naam en daarnaast ook de mijne. Dan tekent ze zes lijnen en ze zegt: ‘Kijk es lief, ik heb ons twee gevangen. In een simpel huisje, hoor.’ Ik kus haar en op dat moment rijdt de trein een klein station door. ‘Hee,’ […]

Maartje Jaquet fotografeert dingen op straat die haar aan dieren doen denken. Bij de foto’s maakt ze gedichtjes waarin ze vertelt hoe je de foto’s kunt bekijken. Voor De Optimist selecteerde ze vier fotogedichten. steenvogel nu weet ik het zeker je bent er altijd was je er al die tijd al zit je op mijn […]

Schietgebed Zullen we gewoon gaan slapen? zonder de anderen zonder dat het geluid van leven dooft we hadden gewoon moeten gaan slapen we hadden welterusten tot morgen en misschien een kus terwijl in alle kamers nog gelachen wordt nog lichtjes lauwe grapjes door brandewijn verdoofd oh-onze-lieve-vrouwenbeeld had het gescheeld als we onze kleren hadden aangehouden […]

elke stap een vraagteken achter mijn rug ophopend onder het wolkendek tot ik alleen maar tijgeren kan en dan proberen rustig te blijven regen sijpelt door en verzwaart het zal vast overwaaien toch een doorbraak richting atmosfeer een naar buiten vallende vonkenregen als je me zoekt niet te lang en voorzichtig het raakt hier langzaam […]

De kleine man de kleine man vlindervingert ruwe woorden uit zijn vale jute zak ik ben de tijd, zegt hij ik ben de tijd ik ben de tijd vergeten verdwaast, verdwaald duikelt hij een schelpje op drukt het aan mijn oor zijn ogen in de mijne fluistert de kleine man je bent nog zo jong […]

Het Respijt Ze zegt: ‘Plant daar klimop dan zie je de dode boom niet en je bent beschut voor de buren.’ De tuin herstelt zich van de regen Naaktslakken hangen in de bieslook. Ze zegt: ‘De hond heeft weer alles onder gescheten.’ De houtduiven hervatten de bouw van een nest ergens buiten je blikveld binnen […]

XII we zaten thuis en aten boterhammen met mosterd ik lag schuin tegen je aan als een omgevallen hockeystick je kuste mijn kruin en ik dacht aan roos we lachten om de talking heads op tv heel even bevrijd door de gedachte dat ons in ieder geval dát lot bespaard zou blijven —

  Gedichtendag De juffrouw van de balie Kijkt de dichter fronsend aan: “Plakband, zegt u. Waarvoor dan wel?” De dichter legt haar uit Dat hij een poster met gedichten In het stadhuis hier op wil hangen. De juffrouw van de balie baalt Maar pakt de telefoon en belt Naar niveau 1, naar niveau 2, naar […]

De negentiende-eeuwse Fransman Charles Baudelaire is wereldberoemd om zijn poëzie, maar zijn Oeuvres Complètes zijn slechts voor de helft gevuld met verzen. Wat staat er zoal in die andere helft? Groninger stadsdichter en performer Anneke Claus schreef de monoloog ‘U bent de meerderheid’, die een heel andere kant van het werk van de grote dichter […]