poëzie

Poëzie: Maarten Buser

Door Maarten Buser | beeld: Anouk van der Meer
6 december 2018

De expansie

De persconferentie was bagger
Ze haalden alles door elkaar

Praatjes sijpelen door; zoveel dat
van bordkarton kan zijn

Gesprekken gaan over je
verdwijning en de steeds

grotere tussenruimte:
waar ik sta en waar zij staan en waar jij

zou kunnen zijn. Alles wat bevestigd mag
is dat er aantekeningen zijn gevonden

over ‘tijdreizen werkt’ (waarvoor,
waartegen?). Als ik voorbij loop

kruipen papiergele rolgordijnen verlegen
omhoog, scheuren houden stemmen

niet op hun plek; m’n hoofd
een overwerkte plakbandhouder

 

 

Tol

Het schijnt dat mijn lichaam
anders zal worden, dus denk ik

aan de veranderingsscènes
uit de tv-series die ik ken; aan hoorns

krijgen, schubben, overslaande
interesses. Elke dag wordt

een verkleedfeestje. Terugvertalen
wijst op overeenkomst of verschuiving

Ik schud het nieuwe van me
af. Vraag niet wat er overblijft


Reconfiguratie

Nog weken last gehad van fantoom-
goedemorgens en -koffie, bezorgd

gekakel van bezoekers met foto’s
die allemaal net niet op jou

Sinds ik door elkaar werd geschud
zit er tussen ogen en geheugen

een slokdarm. Te veel buren
komen niet meer, te veel

die hier eerder nooit. Het huis
zal ik niet dicht laten groeien

 

 

Mal

Begon vandaag met kartonnen dozen vullen,
walkietalkies kunnen weg
(ruis blijft ruis), dichtplakken
Je was de eerste die van mijn pagina
Wie daarna ontbrak, ging door dezelfde
mal voor op te bergen snuisterijen;
geheugen als zolder (rommeltje)
Lunch is tegenwoordig buiten de deur,
geen walkietalkies meer, het schemert

 

 

Onderzoeker

Hij houdt van de bedden waarin
hij zich omdraait, vreemd

en alleen. In de zomer
is hij schoonmaker op kantoor

Hij acht zichzelf glad als een vis,
maar is de graat in onze kelen

Op de bureaus staan familiefoto’s;
hij bedenkt de namen van skioorden

en gezinsleden, of waarom
het jongste kind zijn lachen

niet in kon houden. Hij heeft graag
dat de feiten meebuigen

met hoe hij spartelt
Hij loopt naar believen huizen binnen

 

Over de auteur

Maarten Buser (1991) studeerde Nederlandse taal en cultuur, en letterkunde. Hij schrijft voor verschillende media over poëzie, popmuziek en kunst. Zijn gedichten en essays verschenen in onder meer Het Liegend Konijn, De Revisor en Liter. In januari 2016 verscheen zijn debuutbundel Club Brancuzzi bij uitgeverij Koppernik.

Over de illustrator

Anouk van der Meer is een illustrator met een fascinatie voor andere werelden. Door middel van haar illustraties wil zij de grens tussen de realiteit en de andere werelden laten vervagen. Zie Anouks Instagrampagina.

Lees meer van

Het zwart van Kara Walker

Door Maarten Buser

Door voor zwart-wit te kiezen leg je de nadruk op de vorm. Een van de krachtigste voorbeelden van dat principe is het oeuvre van Kara Walker (1969). Deze Amerikaanse kunstenaar werd bekend door haar zeefdrukken waarop silhouetten een hoofdrol spelen: zwarte figuren, enkele witte uitzonderingen daargelaten, die oppervlakkig bekeken zo uit Jip en Janneke lijken […]

Lees meer uit de categorie poëzie

Vers in de Etalage

Door Arno van Vlierberghe

Betreft: tijdelijke minnaars 1. Ik ben een moeizame minnaar maar een minnaar niettemin. Van de liefde weet ik enkel dat ik er pas aan ben begonnen. Dat menszijn niet iets fijns is dat je wil doen, maar het meer weg heeft van veroordeling. Tot samenzijn, laat ons zeggen. Plots, uit het niets. Misschien is het […]

ontwerp: Artur Schmal Studio / ontwikkeling WordPress: Daniël Philipsen