poëzie

poëzieweek 2017: Dewi de Nijs Bik

Door Dewi de Nijs Bik | beeld: Mathilde Bindervoet
30 januari 2017

Vrouw met katten

Komt dit lawaai uit mijn maag of hoor ik de buren
want wat weten we eigenlijk? Een bericht in de krant:
‘Loodgieter metselt echtgenote onder toiletpot

na dertig jaar’. Zo hoor ik wel vaker verhalen −
heren op leeftijd die keramische clowns verzamelen
of opgekropte tissues in de spleet van de bank.

Je kan mannen niet vertrouwen op hun baard
zei vroeger mijn vader, zo was ik de enige op aarde
die hij wilde sparen en hij heeft me nog steeds.

Levenselixer 

Elke nacht reed mijn oma de kozijnen kapot
met haar rollator, tot ze eens onderweg naar
de wc Klaas Vaak schepte. Sindsdien strooit
hij telkens voor het slapengaan een handje
verpulverde valium in haar neusgaten, ogen,
haren. In de loop der jaren ben ik het steeds
normaler gaan vinden haar doorligplekken te
moeten bijtippen met bier, urine, goudwater.

 

Er was eens

een prins, hij had een oogje op me. Het mocht alleen niet
wederzijds zijn van hem. Als hij nu vraagt wat ik voel    
zeg ik dat onze lichamen bij elkaar passen. Hoe?

Hij speelt de archeoloog door mijn botten
op te graven. Een voor een houdt hij ze omhoog
maar niet één goede vondst. Ik leg vervolgens

mijn oor tegen zijn borstkas alsof het een kluis is
waar iets verborgen in ligt, draai aan zijn tepel
tot er wat op zijn plek valt – Nee,

zegt hij, het sprookje gaat anders.

 

Iedere dag van de Poëzieweek plaatst De Optimist werk van een getalenteerde dichter dat samenhangt met het thema ‘humor’. 

Over de auteur

Dewi de Nijs Bik (1990) schrijft gedichten, verhalen en artikelen. Ze is neerlandicus en rondt momenteel haar tweede master Comparative Literature af aan de UvA. Binnenkort begint ze aan haar vierde jaar Proza aan de Schrijversvakschool Amsterdam. Als freelancer werkt ze o.a. voor Indisch maandblad Moesson en uitgeverij Lemniscaat. Haar werk verscheen eerder in literair tijdschrift Extaze en op hard//hoofd.

Over de illustrator

Mathilde Bindervoet tekent vrolijke figuren en droeftoers bij andermans tekst en eigen hersenspinsels. Om haar naam aan te dikken met wat internationale allure tekent ze onder de Franse vertaling van haar achternaam: @bindrepied. Vindbaar in de virtuele wereld op: www.mathildebindervoet.nl

Lees meer uit de categorie poëzie

Vers in de Etalage

Door Tim Pardijs

Nieuwe bewoners Ze schuurden de voordeur, legden een nieuwe vloer, verfden de kamer, installeerden een fornuis, vervingen de kozijnen en repareerden de trap. De voordeur klemt, het deukje in de vloer werpt een kleine schaduw, de kleuren vloeken, het fornuis is vet, de kozijnen zijn verrot en de derde tree van boven kraakt. Ik zal […]

ontwerp: Artur Schmal Studio / ontwikkeling WordPress: Daniël Philipsen