poëzie
Vers in de Etalage
Door Tim Pardijs
Nieuwe bewoners
Ze schuurden de voordeur, legden
een nieuwe vloer, verfden de kamer,
installeerden een fornuis, vervingen
de kozijnen en repareerden de trap.
De voordeur klemt, het deukje in de vloer
werpt een kleine schaduw, de kleuren
vloeken, het fornuis is vet, de kozijnen
zijn verrot en de derde tree van boven kraakt.
Ik zal je door de voordeur naar binnen dragen,
als ik ga klussen karton op de vloer leggen,
alleen de kleuren wel uitzoeken, het fornuis
altijd gelijk schoonmaken, de kozijnen
elke twee jaar verven en ik beloof je:
ik sla de derde tree over als je uit wil slapen.
Terp
Mijn scheve deuren, afgebladderde kozijnen
verschillende dakpannen, vuile ramen. Ik spring
eruit tussen jullie, met dezelfde deuren, dezelfde
kozijnen, dezelfde daken, dezelfde blinkende ramen.
Ik wil niet uit de hoogte doen, maar jullie zijn hier
aangespoeld. Als het begint te regenen spoelen jullie
muren weg, wat rest wordt in vrachtwagens afgevoerd.
Dan stranden er nieuwe huizen met allemaal dezelfde
deuren, dezelfde kozijnen, dezelfde daken en dezelfde
blinkende ramen die naar me opkijken. Ik zal er nog
staan en op ze neerkijken. Ik ben gebouwd op de
brokken van de huizen die hier voor mij stonden.
Kwijt
Ik ken je alleen van de foto die de politie
verspreidde om antwoord te krijgen op
vragen over je laatste uren. Een hond zit
op je schoot, je hebt oorbellen van paperclips.
Zonder kreukel of scheur vellen papier bij
elkaar houden is het doel, maar de paperclip
wordt vaak gebruikt voor dingen waarvoor
hij niet ontworpen is, zoals het afreageren
van frustraties door hem te verbuigen.
Een kwart van alle paperclips raakt kwijt.
Jij had net een nieuw huis gevonden. De buren
omschrijven je als een aardige jonge vrouw.
Ze hoorden je gillen, de hond janken en toen
een harde klap. Je werd op bed gevonden
als een verloren vel papier.
Over de auteur
Tim Pardijs (1978) schrijft sinds hij in groep 7 in de klas met een fluitje speelde en daar voor straf een opstel over moest schrijven. Dat vond hij zo leuk dat hij er zijn beroep van maakte. Hij werd journalist en dichter en schreef vier boeken: de interviewbundel Verzot op Zutphen (2007) en de poëziebundels Alsof de stad van mij is (stadsgedichten, 2014), Dromen die aarde openbreken (vinex-gedichten, 2015), Onder het prikkeldraad door (bibliofiele uitgave, 2017). Tim schrijft columns, toespraken en gedichten in opdracht, is eindredacteur van literair tijdschrift Liter en geeft gastlessen over poëzie.
Lees meer van Tim Pardijs
Vers in de Etalage – Tim Pardijs
Door Tim PardijsVoor onze themamaand De Kapitalist maakte Tim Pardijs een reeks stiftgedichten rondom het thema geld. Margriet, maart 2014 De Stentor, 17 april 2014 Quote, april 2014
Lees meer uit de categorie poëzie
Vers in de Etalage
Door Joost OomenOnophoudelijk zacht jankend is het hondje doodgegaan in de schoot van Sieb de Baas Wat erg tragisch was Het hondje was wel oud maar Sieb was ook oud en een nieuwe hond zou Sieb de Baas zeker overleven Sieb werd daarna nooit meer Sieb de Baas Wel plantte hij zuring en een kronkelwilg Op de […]